Պոլ Պուառե I մաս

 Նորաձևության մեծ ռեֆորմատորը` Պոլ Պուառեն ծնվել է 1879 թ  Փարիզում`կտորեղենի առևտրով զբաղվող առևտրականի ընտանիքում: Պուառեն  դեռ մանկուց մեծ հետաքրքրություն է ունեցել  հագուստի հանդեպ: Այդ ժամանակ նա կտորի մնացորդներից մետաքսե զգեստներ էր պատրաստում իր փայտե տիկնիկի համար, որը քույրերն էին նվիրել:

 Հայրը միշտ  նրան խորհուրդ էր տալիս զբաղվել որևէ արհեստով և դպրոցն ավարտելուց հետո Պոլին տեղավորում է աշխատանքի` անձրևանոցներ պատրաստող մասնագետի մոտ:

 1898 թ  դիզայներն  ընդունվում է << Raudnits >> նորաձևության տուն, իսկ 1899 թվականին`        << Jacques Doucet >> նորաձևության տուն, որպես գծագրող: Հենց այդտեղ  Պուառեն սովորեց դերձակի արհեստը, որը նրան ճանաչում բերեց: Նա  բեմական հագուստ պատրաստեց նաև դերասանուհի Գաբրիել Ռեժանի համար. հագուստը ներառում էր սև վերարկու , որը նկարարազարդված էր վարդագույն, ծիրանագույն և սպիտակ իրիսներով և վերևից ծածկված էր սև շղարշով:

 1901թ նա արդեն ղեկավարում էր << Worth >>նորաձևության  տան վերարկուների բաժինը: Այստեղ  երիտասարդ դիզայների համարձակ գաղափարները միանշանակ չեն ընկալվում սեփականատերերի կողմից և 1903թ մոր  աջակցությամբ Պուառեն բացում է փոքրիկ խանութ, որը շուտով դառնում է հայտնի նորաձևության տուն: Նրա հաճախորդներն էին դերասանուհիներ Սառա Բերնառը, Իդա Ռուբինշտենը և Միստանգետը:

Երեք տարի անց Պուառեն փորձում է փոխել նորաձևության ուրվագիծը` հրաժարվելով կորսետից և ներքնազգեստի մի ամբողջ հատվածից. հայտնվեցին հագուստի ավելի հասարակ մոդելներ` առանց կորսետի կամ փափուկ կորսետով:

 Չնայած Պուառեն ազատ գաղափարների երկրպագու չէր, այնուամենայնիվ  նա կնոջն  ազատեց կորսետից:

 1907թ Պուառեն առաջարկեց վառ գույների զգեստներ, որոնց գոտկատեղի գիծն ավելի բարձր էր. դրանց նա անվանեց  <<զգեստներ 1811>> կամ <<Դիրեկտոր  զգեստներ>>:

 1909 թվականին ,Պուառեն << Scheherazade >> բալետից ստացած իր  տպավորությունները արտացոլեց   իր արևելյան ոճում, որը դարձավ շատ հայտնի: Ստեղծվեցին զգեստներ  նաև հունական ոճով: Այս ոճում նրա երեկոյան զգեստները հիշեցնում էին արևելյան խալաթներ:

 Պուառեն նորաձևություն մտցրեց  վառ գույները և բակարա կոստյումները:

Շնորհիվ Պուառեի տարածվեց կիմանո ձևի ձևածքը:

 Պուառեն չէր ձգտում ստեղծել հարմարավետ հագուստ: Նա ազատեց կնոջը ոչ էսթետիկ կորսետից, բայց <<կապեց>> նրանց ոտքերը <<կաղ>> կիսաշրջազգեստներով :Եվ  քանի որ 1910  թ. կտրվածքներն արգելված էին տեղաշարժվելը դժվար էր և կարելի էր միայն փոքրիկ քայլերով: